Posts tagged TU Delft
Wereldverbeteraars
Een journalist van Trouw belde me laatst omdat hij naar aanleiding van het nieuwe klimaatrapport van de VN op zoek was naar enkele leuke Delftse studenten. De VN voorspelt dat als de wereld niet snel maatregelen neemt, de opwarming van de aarde niet meer te stoppen is. De journalist wilde in zijn verhaal graag studenten aan het woord laten die willen werken aan oplossingen, die bijvoorbeeld onderzoek doen naar maatregelen om rivierdelta’s veilig te houden.
Nu heb ik in mijn digitale rolodex geen tabblad ‘wereldverbeteraars’. Maar een rondje mailen, bellen en twitteren leverde een aantal geëngageerde studenten op. Slechts één van hen, Alwin Commandeur, paste precies in het plaatje dat Trouw voor ogen had en haalde het verhaal in de krant (helaas achter een betaalmuur).
Voor wie de komende tijd op zoek is naar betrokken Delfterikken, dit was de oogst:
Alwin Commandeur
Alwin Commandeur deed van september tot december 2013 stage in Myanmar (Birma) en werkte er rondom de Irrawady rivier. Myanmar staat voor zeer grote uitdagingen in de watersector en doet daarvoor sinds kort ook beroep op expertise uit het buitenland. De effecten van klimaatveranderingen zullen er een grote impact hebben: meer overstromingen, meer tyfoons en langere periodes van droogte.
Irrawady rivier, Myanmar
Robin de Vries
Robin is MSc student Remote Sensing &Geoscience en was begin 2014 in Spitsbergen, waar hij o.a. Glaciologie (of gletsjerkunde) studeerde en zich verdiepte in de effecten van klimaatverandering. Als al het ijs op de wereld zou smelten, zou het zeeniveau gemiddeld 60 meter stijgen. Belangrijke steden en regio’s zouden onder water verdwijnen. Daarom boeien ijs en de invloed die klimaatveranderingen er op hebben Robin.
Lees de weblog van Robin.
Sjoerd Moorman
Sjoerd studeert Sustainable Energy Technology (MSc) en was lid van het Nuon Solar Team dat in 2013 met Nuna7 de World Solar Challenge in Australië won, de race voor wagens die uitsluitend op zonne-energie rijden. Eerder liep hij stage bij RIWIK East Africa Limited in Kenia, een bedrijf dat duurzame en betaalbare technologie verkoopt, zoals zonnepanelen en waterpompen op zonne-energie.
Momenteel werkt hij aan de technische ontwikkeling van een kleinschalig modulair Concentrated Solar Power systeem, dat in staat is om de geproduceerde warmte voor langere tijd op te slaan en op het gewenste moment elektriciteit leveren. Het systeem kan als energievoorziening dienen voor bedrijven en gemeenschappen in afgelegen gebieden in Afrika die geen aansluiting hebben op het elektriciteitsnet. Op dit moment maken ze gebruik van dieselgeneratoren voor hun energievoorziening, maar ze staan open voor een duurzaam alternatief. Hiermee kunnen zij zowel in hun eigen energiebehoefte, als die van hun werknemers en omliggende gemeenschappen voorzien.
Rob de Jeu
Rob studeert Sustainable Energy Technology (MSc) en is voorzitter van de Delft Energy Club. De Delft Energy Club is een platform van studenten rond het thema energie. Het doel is om studenten, academici en bedrijven rond dit thema bij elkaar te krijgen, bijvoorbeeld door het organiseren van lezingen, energy games en bedrijfsbezoeken. Maar de Energy Club zoekt bijvoorbeeld ook naar stagemogelijkheden voor studenten en biedt projecten aan waarin studenten bijdragen aan de energietransitie: de overgang naar een energiemarkt waarin fossiele energiebronnen geheel of gedeeltelijk vervangen worden door duurzame.
In het kader van zijn studie onderzoekt Rob de komende tijd hoe de energiemarkt beter in staat gemaakt kan worden om duurzame energie op te nemen. Daarmee hoopt hij op termijn een marktgestuurde stimulans voor duurzame energie te vinden.
Lotte de Vos
Lotte onderzocht de efficiëntie van de keramische potfilter, een simpel middel waarmee drinkbaar water kan worden geproduceerd in ontwikkelingslanden. Een leidingnet dat iedereen voorziet van veilig drinkwater, zoals we dat in het Westen kennen, ontbreekt in ontwikkelingslanden. Een systeem voor kleinschalig en huishoudelijk gebruik kan een goed alternatief zijn. De keramische pot is zo’n systeem. Vies water wordt gezuiverd door het door poriën van het keramiek te laten sijpelen. Lotte onderzocht hoe men in fabrieken in Cambodja de kwaliteitscontrole van de filters voor deze potten het best kan uitvoeren.
Lotte werkt ook mee aan de gratis online cursus Introduction to Water Treatment van de TU Delft. Via cursussen (MOOC’s) zoals deze heeft iedereen, waar ook ter wereld, gratis online toegang tot de kennis van de TU Delft.
En dan nog deze:
Ecolution
“De meest idealistische studenten zitten bij Ecolution”, meldde iemand. Ik ben er niet meer ingedoken, want we hadden inmiddels voldoende studenten gevonden voor Trouw. Wat het blijft toch altijd jammer om mensen enthousiast te maken voor een mogelijk interview dat later toch niet door blijkt te gaan.
Dank dus allemaal voor jullie enthousiasme om te vertellen over de mooie projecten die jullie doen. Wellicht tot een volgende keer.
Naschrift (16 april 2014)
Omdat ik dit zelf een leuk onderwerp vind om over te schrijven en leuke reacties kreeg, wil ik graag een vervolg maken. Nominaties van wereldverbeterende studenten, onderzoekers, docenten, ondernemers… van de TU Delft zijn welkom.
Een niet-bestaande naald in de hooiberg
Een paar keer per jaar zien we in de media iets opduiken dat we echt niet kunnen plaatsen. Natuurlijk weten we het als persvoorlichters niet altijd vooraf als een interview met een TU-medewerkers op radio, tv of in een krant (blad, website…) verschijnt – zo gaat dat op een universiteit – maar meestal kan je het wel plaatsen. Ook als een derde verwijst naar ons onderzoek weet je meestal waar het over gaat of heb je een gefundeerd vermoeden. Soms moet je even zoeken, soms moet je lang zoeken en soms kom je er gewoon niet achter. En dan zijn er nog die gevallen waarin er iets niet klopt.
Digitale stempelkaart
Begin vorig jaar werden we overvallen door vragen over de digitale stempelkaart die studenten van de TU Delft ontwikkeld zouden hebben voor de Elfstedentocht. Het persbericht waarin ‘universiteitsmedewerker Timo ten Hoeven’ van de TU Delft aan het woord kwam, werd door veel media overgenomen. Maar er klopten wat dingetjes niet. We kenden de afdeling Digital Solutions niet, vonden geen spoor van Timo ten Hoeven en ook op plekken binnen de TU waar je dergelijk onderzoek eventueel kan verwachten, wist men van niets. Timo ten Hoeven liet zich zelfs interviewen op de radio, voor hij onvindbaar werd. Zijn voicemail: “Ik sta op het ijs, ben een beetje lastig bereikbaar, maar je kunt iets inspreken” versterkte ons wantrouwen. Dus nadat we een paar uur voorzichtig afstand hadden gehouden, werd onze boodschap ‘dit is waarschijnlijk een studentengrap’. Later kwam de aap uit de mouw. Het persbericht was leuk bij elkaar verzonnen door de redactie van het TV-programma RamBam die onderzocht in hoeverre hun collega’s persberichten checken. Dat bleek dus tegen te vallen. 😉
Kunstijs
Afgelopen dinsdag ging de telefoon weer over een bericht i.v.m. de Elfstedentocht: een redacteur van de NOS had gelezen dat de TU Delft had gezegd dat de Elfstedentocht op kunstijs gereden kan worden. De journalist wilde weten of dat klopte en met de betrokken wetenschapper praten. Ik wist nog van niks en ging het uitzoeken. Een blik op Google News liet meteen wat artikeltjes zien.
Samen net collega’s Wendy Batist en Carola Poleij gooiden we wat lijntjes uit, maar we vingen bot. Dus liet ik de NOS aan het eind van de middag weten dat we het bericht op dat moment niet konden bevestigen. Met 2.500 medewerkers en 19.000 studenten kan je eigenlijk ook nooit met zekerheid zeggen dat niemand hierbij betrokken is geweest.
De NOS formuleerde het dus voorzichtig.
Collega Michel van Baal tweette dat we het bericht nog niet konden bevestigen.
Tussendoor beluisterde ik dit bericht op Omroep Friesland. Luister zelf even.
ANP
Woensdagochtend stonden er inmiddels ruim 10 berichten over het kunstijs op internet. Opvallend trouwens dat de fout niet in alle nieuwsberichten stond, maar met name in media die het ANP-bericht overnamen. En maar één journalist had de moeite genomen om er even met ons over te bellen. De anderen willen het mooie verhaal misschien niet ‘kapot checken’ (?).
Naar de bron
Aan het eind van de ochtend belde Radio 1 die de betrokken wetenschapper wilde spreken. Ik besloot dat ik het maar eens straight from the horses mouth wilde horen. De bron van het bericht was Otto van der Galiën, lid van de Provinciale Staten van Friesland. Ik stuurde hem een mailtje (ik vond geen telefoonnummer op het web). Hij reageerde snel en liet me weten dat de TU Delft niet genoemd was in hun persbericht, maar dat zijn partij nog een haalbaarheidsstudie wilde laten uitvoeren, bijvoorbeeld door de TU Delft. Er was sprake geweest van miscommunicatie met een ANP-journalist.
Dat gaf ik even door aan de NOS-redacteur die ik eerder gesproken had. Ook belde ik het ANP. Via het ANP-kantoor in Rijswijk werd ik netjes teruggebeld door de betrokken correspondent in Friesland. Ook voor hem was het aannemelijk dat er sprake was van een misverstand. Hij zegde toe het bericht aan te passen.
TU Delft heeft niet…
Ook op Twitter waren vele berichten over het kunstijs te vinden, veelal zeer kritisch naar de PVV toe. Op enkele tweets, die verwezen naar de TU, reageerde ik met een rechtzetting. Eén tweep, een journaliste, vroeg de volgende ochtend door. Een paar uur later stond dit bericht online:
Wat Michel van Baal verleidde tot de tweet: Interessante nieuwe nieuwscategorie dit: “TU Delft niet gevraagd naar…” 😉 .
Sterk merk
Ik vond het in dit geval best lastig om niet voor een of ander politiek karretje te belanden. Het gaat mij om de naam van de TU Delft. De TU Delft is een sterk merk waar mensen graag gebruik van maken, voor een grap, een ‘journalistiek project’ of andere doelen. Aan mij en mijn collega’s niet alleen de taak om leuk nieuws uit te dragen, maar ook om het te corrigeren als het fout gaat.
PS 25-11-2013
De vraag ‘Een Elfstedentocht op kunstijs, kan dat?’ werd uiteindelijk toch aan de TU Delft gesteld. Niet door Otto van der Galiën, maar door Volkskrantjournalist Bard van de Weijer. Hij was geintigreerd door ‘met stip het merkwaardigste nieuws’ van de week ervoor en legde de vraag voor aan Scheikundejongen en TU-er Aldo Brinkman. Lees het artikel hier.
Aanbevolen blogs
Over RamBam en hoe redacties omgaan met fouten schreef Roy Meijer eerder een mooie blog:
Hanteren media 2 maten bij het verwijderen van artikelen uit archieven?
Michel van Baal schreef deze blog over een ander verhaal dat niet klopte:
Wifi: blaadjes dood, voorlichters hoofdpijn…
Maak de dag van een journalist
Het is heel erg zonde als je als persvoorlichter een mailtje krijgt waarin staat dat een student of medewerker vorige week iets leuks heeft gedaan. Het had een leuk bericht kunnen worden, het had de beeldvorming van de TU Delft kunnen versterken, als we het op tijd geweten hadden. Dit overkomt ons elke maand wel een paar keer en het frustreert mij en mijn collega’s steeds weer want er blijven te veel mooie verhalen liggen.
Hoe los je dat probleem op? Ik besloot te proberen de kennis van marketing- en communicatiecollega’s die daar belangstelling voor hadden, te versterken. Als zij meer kennis hebben van wat nieuws is, of er gevoel voor ontwikkelen, gaan ze waarschijnlijk meer en vooral betere informatie doorgeven aan de persvoorlichters en kunnen wij de media voeden met leuk nieuws. Zo ontstond het idee voor de workshop ‘Dit is het nieuws’, die ik op 5 november 2012 voor het eerst gaf.
Overigens vind ik het ook gewoon leuk om over mijn vak te praten, het inspireert me. Door het geven van mediatrainingen en workshops crisiscommunicatie heb ik ervaren hoe leuk het is om op die manier kennis te delen. De vragen en feedback die je krijgt dwingen je om na te denken over de dingen die je doet. Waarom doe je dat ook alweer zo? Is dat nog goed? Overigens vind ik het andersom ook leuk, dus bij dezen een oproep aan de collega’s om hun kennis te delen en me te inspireren met hun inzichten. En nog iets waar ik blij mee ben: ik leer op deze manier collega’s waarmee ik verder weinig contact heb beter kennen, en zij mij.
Inschatten of iets nieuws is of niet, blijft gedeeltelijk een kwestie van gevoel of ervaring. Bij de afweging om bijvoorbeeld een persbericht te maken, zeggen mensen wel eens: ‘Niet geschoten is altijd mis.’ En altijd weer denk ik even, ‘Is dat niet waar? Wat zeur ik ook’. Maar nee, het is niet waar. We willen dat journalisten (blijven) vinden dat onze persberichten de moeite waard zijn om minstens even te lezen, onze tweets om te blijven volgen… Voor mij is de quote van Susan Young heel sprekend: journalisten worden een groot deel van hun tijd verveeld met nieuws dat ze niet boeit. Maak hun dag! Geef ze dat nieuws waarvan ze zin krijgen om er mee aan de slag te gaan.
Susan Young, 5 Ways to Think Like a News Reporter
Als universitaire persvoorlichter (en het zal elders niet veel anders zijn) bemiddel je tussen twee -werelden. De interne wereld waar heel veel gebeurt: veel leuke dingen en veel belangrijke dingen. Maar voor wie zijn ze leuk en belangrijk? De buitenwereld heeft veel interesse voor onze berichten, mits we de (voor hen) niet relevante berichten er uit filteren. Dat is onze taak als voorlichters. Maken dat journalisten wat minder nee hoeven te zeggen, omdat wij dat al voor ze hebben gedaan. En zo vaak mogelijk ‘hun dag maken’ met onderwerpen waarmee ze aan de slag kunnen.