Disclaimer

De meningen ge-uit door medewerkers en studenten van de TU Delft en de commentaren die zijn gegeven reflecteren niet perse de mening(en) van de TU Delft. De TU Delft is dan ook niet verantwoordelijk voor de inhoud van hetgeen op de TU Delft weblogs zichtbaar is. Wel vindt de TU Delft het belangrijk - en ook waarde toevoegend - dat medewerkers en studenten op deze, door de TU Delft gefaciliteerde, omgeving hun mening kunnen geven.

Posts tagged student

Nepstudenten!

Vorige week blogde ik over het raadsel van de ‘nepstudenten’. Inmiddels is het opgelost: het was inderdaad een nepbericht over niet-bestaande studenten.

Scholier
Het bericht over twee studenten die volgens een aantal media (AD, Nieuws.nl, RTV Utrecht) een systeem ontwikkelen tegen autobranden, blijkt afkomstig te zijn van een scholier. Hij wilde voor een project van school uitzoeken welke criteria journalisten hanteren voor nieuws. Het leek de jonge onderzoeker handig om een nepbericht op een nieuwspagina (ik weet niet welke, misschien nu.jij of iets dergelijks) te plaatsen, met een telefoonnummer er onder. Als een journalist hem dan zou bellen, zou hij gewoon kunnen vragen waarom die journalist het bericht nieuws vond.

Checken
De persvoorlichter in spe moet zich rot geschrokken zijn, want journalisten belden naar verluid niet om het bericht te checken, ze schreven het gewoon over! Althans, een journalist schijnt geprobeerd te hebben om hem te bereiken. Toen de scholier terugbelde kreeg hij de journalist niet te pakken.
Drie journalisten belden de TU Delft in een poging met de studenten in contact te komen. Dat lukte niet, want wij konden de studenten niet vinden. Een van hen zocht nog even verder en besloot uiteindelijk om niets te publiceren.

anti autobrandsysteem

Toeval
Wij kwamen er bij toeval achter dat het verhaal inderdaad nep is. Een collega hoorde op een feestje toevallig de moeder van de scholier vertellen over het leuke project dat haar zoon had gedaan… De naam van de scholier heb ik niet gevraagd; jongeren hebben (tot op zekere hoogte) het recht om fouten te maken, zonder dat dat ze wordt nagedragen.

Nieuws
Jammer aan dit verhaal is dat de scholier geen antwoord heeft gekregen op zijn onderzoeksvraag. Twee factoren speelden in elk geval, denk ik:
– Het was actueel, omdat er kort daarvoor (rond nieuwjaar) veel autobranden waren in Utrecht.
– Het was maatschappelijk relevant, om dezelfde reden.

Makkelijk
Ik vind het ook wel interessant om te bedenken waarom dit zo makkelijk ging, waarom hadden deze journalisten zoveel vertrouwen in het bericht, zonder bevestiging van de TU Delft? Een paar ideeën:
– Het past in een patroon: Delftse studenten doen leuke projecten en daar communiceren we veel over.
– De scholier maakte gebruik (of misbruik) van een sterk merk, de TU Delft. Dat geeft veel lezers en journalisten vertrouwen. Vreemd genoeg is dat dus zelfs zo als wij het verhaal niet kunnen bevestigen.
– Dus waarschijnlijk geldt hier ook de stelregel dat je een goed verhaal niet ‘kapot moet checken’.

Niet betrokken
Wat kan ik zelf leren van deze geschiedenis? Hadden we iets anders kunnen aanpakken? Ik denk het niet. We worden vaker gebeld met een vraag over een project dat ik en de collega’s nog niet kennen en slagen er dan meestal wel in om de betrokken student of wetenschapper te vinden. Maar andersom is lastiger, het is vrijwel onmogelijk om zeker te weten dat geen van onze wetenschappers of studenten betrokken is. Zie ook de vragen die ik mezelf stelde aan het slot van mijn vorige blog.

Vaker
Onjuiste of nepverhalen waarin de TU Delft wordt genoemd, duiken elk jaar wel een paar keer op. Mijn collega’s en ik schreven er al eerder over:
Wifi-stralen slecht voor bomen (Michel van Baal)
Digitaal stempelen bij de Elfstedentocht (Roy Meijer)
Elfstedentocht op kunstijs

Tot slot
Beste scholier, als ik je nog kan helpen met een gesprekje over wat volgens mij nieuws is; je bent welkom.

Nepstudenten?

Af en toe duikt er in de media iets op dat mijn collega’s en ik niet kunnen plaatsen. Ook de afgelopen dagen kwamen we er maar niet achter wie die twee studenten zijn die volgens een aantal media (AD, Nieuws.nl, RTV Utrecht) een systeem ontwikkelen tegen autobranden. Volgens sommige van de berichten studeren ze Integrated Product Design in Delft. Die studie hebben we, maar de studenten zijn daar niet bekend. Ze staan niet in de studentenadministratie, ze hebben geen e-mailadres van de TU Delft… niets, nothing, nada.

anti autobrandsysteem

Maandag (12 januari) kreeg collega Wendy Batist de eerste journalist aan de lijn die op zoek was naar de beide studenten. Ze dook er in, samen met de collega’s van de faculteit Industrieel Ontwerpen (waar Integrated Product Design deel van uitmaakt) maar kon geen spoor vinden.

We willen journalisten  natuurlijk wel heel graag helpen, dus toen ik dinsdag meer persvragen kreeg, ondermeer uit Hilversum, ging ik verder zoeken. Ook dat bracht me niet verder; niet via de gebruikelijke kanalen binnen TU Delft, ook niet via Google. Geen Facebookpagina’s, geen toevallig berichtje op de website van een sportclub, niets.

Dan de zware middelen maar inzetten ;-): een oproepje op Twitter : ‘Wie kent….’. Ook een berichtje naar de HBO’s op de campus leverde niks op. Niemand kent deze nijvere studenten, lijkt het wel.

Wie kent

Dus nu is de vraag: bestaan ze wel? En bestaat hun onderzoek? Zijn hun namen in de artikels soms zo verhaspeld dat we ze niet kunnen vinden? Of is het weer een projectje van journalisten die willen zien of hun collega’s er in tuinen? (Zie dit blogje van mij en dit blogje van Roy Meijer) Of blijkt er straks weer eens verwarring te zijn tussen de TU’s van Eindhoven, Twente en Delft?
Wie weet het?

Wereldverbeteraars

Een journalist van Trouw belde me laatst omdat hij naar aanleiding van het nieuwe klimaatrapport van de VN op zoek was naar enkele leuke Delftse studenten. De VN voorspelt dat als de wereld niet snel maatregelen neemt, de opwarming van de aarde niet meer te stoppen is. De journalist wilde in zijn verhaal graag studenten aan het woord laten die willen werken aan oplossingen, die bijvoorbeeld onderzoek doen naar maatregelen om rivierdelta’s veilig te houden.

Nu heb ik in mijn digitale rolodex geen tabblad ‘wereldverbeteraars’. Maar een rondje mailen, bellen en twitteren leverde een aantal geëngageerde studenten op. Slechts één van hen, Alwin Commandeur, paste precies in het plaatje dat Trouw voor ogen had en haalde het verhaal in de krant (helaas achter een betaalmuur).

Voor wie de komende tijd op zoek is naar betrokken Delfterikken, dit was de oogst:

Alwin Commandeur
Alwin Commandeur deed van september tot december 2013 stage in Myanmar (Birma) en werkte er rondom de Irrawady rivier. Myanmar staat voor zeer grote uitdagingen in de watersector en doet daarvoor sinds kort ook beroep op expertise uit het buitenland. De effecten van klimaatveranderingen zullen er een grote impact hebben: meer overstromingen, meer tyfoons en langere periodes van droogte.

Irrawady rivier, Myanmar

Irrawady rivier, Myanmar

Robin de Vries
Robin is MSc student Remote Sensing &Geoscience en was begin 2014 in Spitsbergen, waar hij o.a. Glaciologie (of gletsjerkunde) studeerde en zich verdiepte in de effecten van klimaatverandering. Als al het ijs op de wereld zou smelten, zou het zeeniveau gemiddeld 60 meter stijgen. Belangrijke steden en regio’s zouden onder water verdwijnen. Daarom boeien ijs en de invloed die klimaatveranderingen er op hebben Robin.
Lees de weblog van Robin.

Sjoerd Moorman
Sjoerd studeert Sustainable Energy Technology (MSc) en was lid van het Nuon Solar Team dat in 2013 met Nuna7 de World Solar Challenge in Australië won, de race voor wagens die uitsluitend op zonne-energie rijden. Eerder liep hij stage bij RIWIK East Africa Limited in Kenia, een bedrijf dat duurzame en betaalbare technologie verkoopt, zoals zonnepanelen en waterpompen op zonne-energie.

Momenteel werkt hij aan de technische ontwikkeling van een kleinschalig modulair Concentrated Solar Power systeem,  dat in staat is om de geproduceerde warmte voor langere tijd op te slaan en op het gewenste moment elektriciteit leveren. Het systeem kan als energievoorziening dienen voor bedrijven en gemeenschappen in afgelegen gebieden in Afrika die geen aansluiting hebben op het elektriciteitsnet. Op dit moment maken ze gebruik van dieselgeneratoren voor hun energievoorziening, maar ze staan open voor een duurzaam alternatief. Hiermee kunnen zij zowel in hun eigen energiebehoefte, als die van hun werknemers en omliggende gemeenschappen voorzien.

Rob de Jeu
Rob studeert Sustainable Energy Technology (MSc) en is voorzitter van de Delft Energy Club. De Delft Energy Club is een platform van studenten rond het thema energie. Het doel is om studenten, academici en bedrijven rond dit thema bij elkaar te krijgen, bijvoorbeeld door het organiseren van lezingen, energy games en bedrijfsbezoeken. Maar de Energy Club zoekt bijvoorbeeld ook naar stagemogelijkheden voor studenten en biedt projecten aan waarin studenten bijdragen aan de energietransitie: de overgang naar een energiemarkt waarin fossiele energiebronnen geheel of gedeeltelijk vervangen worden door duurzame.

In het kader van zijn studie onderzoekt Rob de komende tijd hoe de energiemarkt beter in staat gemaakt  kan worden om duurzame energie op te nemen. Daarmee hoopt hij op termijn een marktgestuurde stimulans voor duurzame energie te vinden.

Lotte de Vos
Lotte onderzocht de efficiëntie van de keramische potfilter, een simpel middel waarmee drinkbaar water kan worden geproduceerd in ontwikkelingslanden. Een leidingnet dat iedereen voorziet van veilig drinkwater, zoals we dat in het Westen kennen, ontbreekt in ontwikkelingslanden. Een systeem voor kleinschalig en huishoudelijk gebruik kan een goed alternatief zijn. De keramische pot is zo’n systeem. Vies water wordt gezuiverd door het door poriën van het keramiek te laten sijpelen. Lotte onderzocht hoe men in fabrieken in Cambodja de kwaliteitscontrole van de filters voor deze potten het best kan uitvoeren.

Lotte werkt ook mee aan de  gratis online cursus Introduction to Water Treatment van de TU Delft. Via cursussen (MOOC’s) zoals deze heeft iedereen, waar ook ter wereld, gratis online toegang tot de kennis van de TU Delft.

En dan nog deze:
Ecolution
“De meest idealistische studenten zitten bij Ecolution”, meldde iemand. Ik ben er niet meer ingedoken, want we hadden inmiddels voldoende studenten gevonden voor Trouw. Wat het blijft toch altijd jammer om mensen enthousiast te maken voor een mogelijk interview dat later toch niet door blijkt te gaan.

Dank dus allemaal voor jullie enthousiasme om te vertellen over de mooie projecten die jullie doen. Wellicht tot een volgende keer.

Naschrift (16 april 2014)

Omdat ik dit zelf een leuk onderwerp vind om over te schrijven en leuke reacties kreeg, wil ik graag een vervolg maken. Nominaties van wereldverbeterende studenten, onderzoekers, docenten, ondernemers… van de TU Delft zijn welkom.

© 2011 TU Delft