Disclaimer

De meningen ge-uit door medewerkers en studenten van de TU Delft en de commentaren die zijn gegeven reflecteren niet perse de mening(en) van de TU Delft. De TU Delft is dan ook niet verantwoordelijk voor de inhoud van hetgeen op de TU Delft weblogs zichtbaar is. Wel vindt de TU Delft het belangrijk - en ook waarde toevoegend - dat medewerkers en studenten op deze, door de TU Delft gefaciliteerde, omgeving hun mening kunnen geven.

Posts tagged online eduction

Practice what you preach (2)

Drie maanden geleden schreef ik een blogje over mijn eerste dagen als MOOC-student bij de cursus The Challenges of Global Poverty van MITx. Dat vraagt natuurlijk om een vervolg over de afloop. Heb ik het af gemaakt of niet?

The Challenges of Global Poverty leek me een interessant onderwerp, maar bovenal vond ik dat ik als TU Delft-woordvoerder moest weten waar ik het over had als het over MOOCs gaat. Nu zullen MOOCs (Massive Open Online Courses) onderling net zoveel verschillen als colleges op de campus, maar je moet ergens beginnen. Spannend, dacht ik, een cursus van MIT. En aangezien ik nooit een gedisciplineerde student geweest ben, dacht ik dat de kennismaking niet lang zou duren. Ik heb mezelf verrast door de cursus acht weken lang trouw te volgen. Omdat ik in week 10 voor 2 weken op reis vertrok, heb ik er na acht weken een punt achter gezet.

Fan
In de loop van de cursus ben ik echt een fan geworden van de docenten Esther Duflo en Abhijit V. Banerjee, twee helden in hun vakgebied. Ik vind ze aardig, maar vooral leggen ze alles goed en geduldig uit. Soms is er een extra college door een assistent toegevoegd. Ik denk wel eens, is dit MIT? Maar eigenlijk is het goed dat MIT-hoogleraren er voor zorgen dat studenten de stof vanaf de basis goed snappen. Ik herinner me docenten die vonden dat je zelf maar moest zorgen dat je alles snapte wat zij uit hun notities orakelden. Zij hadden ongelijk.

De colleges in ‘mijn’ MITx cursus zijn opnames van de colleges die aan MIT-studenten worden gegeven. Dat heeft nadelen. Met name als tabellen en grafieken besproken worden, komen de aanwijzingen met de pointer op de powerpointprojecties vaak niet goed over. Dat is voor verbetering vatbaar. Op die momenten vind ik dat storend, maar met wat meer inspanning zou ik er wel uit kunnen komen.

Afmaken
Een veelgehoorde zorg in MOOC-land (en kritiek van buitenaf) is dat gemiddeld minder dan 10% van de studenten hun cursus afmaken. Ik snap dat het vanuit de organisatie een van de factoren is om het succes van de cursus te meten. Maar dan moet je je eerst afvragen hoeveel mensen aan de cursus beginnen met de intentie om hem af te maken? Hoeveel mensen zijn gewoon nieuwsgierig? Zoals communicatiemensen die een kijkje namen bij de UvA-MOOC? (Dit zijn twee een leuke bloge daarover: Why Do Students Enroll in (But Don’t Complete) MOOC Courses? en A Graphical View of Student Patterns in MOOCs.)

Grappig dat het bij mij net andersom was: ik wilde gewoon even een kijkje nemen en werd zo geboeid dat ik de cursus waarschijnlijk had afgemaakt als ik gewoon thuis was geweest. De cursus heeft me veel geleerd over verschillende aspecten van ‘Global poverty’. Daarnaast heeft het ook gewerkt als marketing, Ik heb veel respect en sympathie gekregen voor de twee docenten en hun MITx, veel meer dan wanneer ik alleen hun boek had gelezen. Ergens vermoed ik dat er nog wel een mailtje van de fondsenwerver van MITx langskomt 😉 en daar sta ik ook voor open.

Hapklaar
Naast goede docenten en een boeiend onderwerp, hield de opbouw van de cursus me bij de les. De (video-opnames van) colleges waren opgeknipt in blokken van zo’n 6 tot 20 min. Daarna volgden meestal een of twee vragen, die meestal niet moeilijk waren, maar waarmee ik toch even kon testen of ik de kern van het verhaal had meegekregen. Vorige maand schreef nu.nl nog ‘Tussentijds toetsen verbetert online leren’ over een onderzoek van Harvard University. Dat herken ik dus wel. Een heel praktisch, als avond-student is het lekker om tussen de blokken college door een kop thee te halen of even de wasmachine leeg te halen, of andersom, een stukje college te kijken in afwachting van het Journaal.

Colleges en literatuur
De inhoud van de colleges liep meestal parallel aan een hoofdstuk in het boek van beide docenten (gratis beschikbaar op de website van de cursus) en soms waren er nog andere artikelen of blogs om te lezen. Die kwamen allemaal aan bod in de toets (‘het huiswerk’) aan het eind van de week, al kwam ik vaak een heel eind als ik alleen de colleges had bekeken.

Forum
De cursus had ook een actief forum, maar daar heb ik geen gebruik van gemaakt. Wat ik er van meekreeg was dat de docenten en vooral hun assistenten daar ook de nodige aandacht aan besteden. Opmerkingen over onduidelijke vragen werden serieus opgepakt, wat natuurlijk belangrijk is voor de studenten die de MOOC met mooie cijfers op hun ‘certificate’ willen afsluiten. Vragen die achteraf onduidelijk bleken telden bijvoorbeeld met terugwerkende kracht minder zwaar mee of werden geschrapt. De docenten gaven herhaaldelijk aan dat het de eerste keer was dat ze de MOOC aanboden en dat het ook voor hen nog een leerproces was.

Te laat
En dan nog een heel ander puntje dat ik geleerd heb van 8 weken meekijken in de collegezaal: MIT studenten komen ook te laat. 😉

NB. Als je een andere ervaring mbt doorgaan of afhaken wilt lezen, raad ik je deze aan: On (Barely) Not Being a MOOC Dropout.

© 2011 TU Delft