Bold
Is dit nu wat ik bereikt heb na 25 jaar als persvoorlichter bij Nederlandse universiteiten: binnen een week woordvoeren over de smaak van de koffie op de universiteit en over een poster van de collega’s in Groningen in een Delfts bushokje? 😉 Over beide onderwerpen belde het AD Delft me.
Die poster van de RUG vind ik natuurlijk prima. Hij is brutaal. “Ze hebben bijna de Delftse arrogantie te pakken”, zei een collega lachend. Nederlandse universiteiten zijn vóór studentenmobiliteit: studenten die hun bachelor aan de ene en hun master aan een andere universiteit doen. Het liefst met ook nog een half jaartje aan een buitenlandse universiteit ergens in het programma. Om studenten daartoe aan te zetten communiceren universiteiten langs allerlei kanalen, zoals advertenties in elkaar universiteitsblad of in de bushokjes van studentensteden. En toch prikkelt het altijd als je zo’n advertentie ziet, zeker als die lekker brutaal van toon is.
Zo ook met dit billboard van de RUG. Aan het begin van de ochtend zag ik de eerste tweet:
Twee collega’s reageerden al dat dat niets nieuws was. Toch belde het AD aan het begin van de middag, om te vragen of ik de poster gezien had. Ja, ik had er wat tweets over gezien. Wat ik er van vond? Ik vertelde dat ik er geen probleem mee had. Of wij ook billboards hadden? Nee, wij doen veel online. Jullie hebben het zeker niet nodig? Ik zei dat ik dat een mooie samenvatting vond.
Ik vermoedde toen al dat het AD me die laatste uitspraak in de mond zou leggen: ‘Dat hebben we niet nodig’. Een vorm van journalistiek die ik niet heel correct vind. Wanneer je een quote (“ “) aan iemand toedicht, moet diegene het wel zo hebben gezegd. Vind ik. Maar in dit geval kan ik erg om lachen.
