Posted in februari 2013

Wat ik het laatste jaar predik is heel vaak online open onderwijs: wat de TU Delft op dat vlak verwezenlijkt heeft, de kansen die we zien, de uitdagingen… De laatste maanden is er in dat verband een nieuw begrip aan mijn vocabulaire toegevoegd: MOOCs, Massive Open Online Courses.

De eerste werkdag na de kerstvakantie had ik met collega’s een bijeenkomst over de toekomst van online learning en MOOCs bij de TU Delft. De eerste opdracht was: neem eens een kijkje bij de belangrijkste platforms waar MOOCs worden aangeboden. Platforms, zoals edX en Coursera zijn een soort online catalogus, een kleine bol.com, waar je rustig kan bekijken wat er in de aanbieding is. Ik zocht een cursus ‘Rocketscience’, maar mijn oog bleef hangen op ‘The Challenges of Global Poverty’, een cursus van MIT op edX, het platform waarbij de TU Delft zich heeft aangesloten.

Tien dagen geleden, drie dagen voor de cursus begon, heb ik me ingeschreven. Het onderwerp interesseert me al lang; ik lees regelmatig bladen over ontwikkelingssamenwerking (of hoe je het ook wilt noemen) en vraag me dan af hoe ik al die uitingen op waarde kan schatten. Misschien kan ik dat leren van deze cursus, in elk geval is het leuk om te ervaren hoe zo’n MOOC werkt.

Inschrijven is een makkie
Inschrijven is een makkie. Er is geen selectie en het is gratis. Je vult dus gewoon een formuliertje in en wacht op de dag waarop het eerste deel van de cursus online komt. Elke week volgt meer: literatuur die je ‘moet’ lezen, videocolleges, oefeningetjes en serieuze toetsen. Er is ook een forum waar je desgewenst kan praten met medestudenten en de docenten. In de eerste teksten en filmpjes wordt uitgelegd hoe het werkt. Een kind kan de was doen, echt waar!

Bij de eerste uitleg, nog voor ik me inschreef, stond dat de cursus minimaal 6 u studie per week vergt. Dat moet net kunnen naast een baan. Ik hield er rekening mee dat ik meer tijd kwijt zou zijn: ik ben niet meer gewend te studeren, heb nooit in het Engels gestudeerd, en basiskennis van bijv. statistiek is aardig weggezakt. Ik verwachtte dus dat ik wel meer tijd kwijt zou zijn. Even later kwam ik er achter dat er sowieso 12 u per week voor de cursus staat. Slik! Misschien heb ik de info niet goed genoeg gelezen? Nou ja, we zien wel waar het schip strand.

Goed te doen
Inmiddels heb ik de eerste studieweek afgerond en voor de oefeningetje die ik gedaan heb, heb ik best mooie punten gehaald. Ik ga nog even door. Maar nu eerst even spijbelen om mijn ervaringen op te schrijven.

Het niveau van de cursus valt reuze mee, in de zin dat ik het goed kan volgen. Omdat ik de voorbije jaren nogal wat over het onderwerp heb gelezen, beschik ik dus wel over wat basiskennis, waarschijnlijk meer dan de gemiddelde 18-jarige. De on-campus studenten die het vak volgen hebben niet lang er voor inleidende vakken economie gehad, ik niet. Maar met af en toe even googlen kom ik er wel uit.

Statistiek
De eerste videocolleges over statistiek (kennis van de basics wordt aanbevolen) waren wel even schrikken; die kennis is duidelijk wat weggezakt en bovendien heb ik het altijd in het Nederlands gehad. Wat het extra lastig maakt, is dat in de videocolleges vaak niet te zien is wat de docent met de pointer op de geprojecteerde grafieken aanduidt. Als ze een stuk van een curve bespreekt, zie ik als MOOC-student dus vaak niet over welk stuk het gaat. Dat moet in de toekomst beter kunnen.

De eerste week heb ik braaf eerst de hoofdstukken in het boek gelezen en daarna de video-colleges bekeken. Als eigenwijze student vraag ik me nu al af of dat nodig is. Volgens mij heb ik wel genoeg aan de videocolleges.

Boeiend
Aan het eind van de eerste week valt het resultaat me mee. Ik heb gedaan wat ik moest doen, maar niet de discussies op het forum gevolgd, of daarin geparticipeerd. Uit de oefeningen blijkt ook dat ik het goed kan volgen. Het kost me veel tijd, maar het is boeiend. Dan maar een paar uurtjes minder tv kijken.

De cursus duurt 11 weken, dat is lang. Of ik het af ga maken weet ik niet. Niet als ik avonden spijbel om te bloggen ;-). In elk geval weet ik voortaan waar ik over praat als ik de zegeningen van open online onderwijs verkondig